Navigeren

Inmiddels ben ik begonnen met het navigeren, dit houdt in dat er Cross-country vluchten worden gemaakt. Met beurtje D19 ben ik samen met mijn crewmate en mijn instructeur naar Lake Havasu gevlogen, onderweg nog een diversion naar Kingman gemaakt. Het was een erg leuk en leerzaam vluchtje.

Vandaag hebben mijn crewmate Julian en ik weer een Navigatie vlucht gedaan. Dit maal naar Sedona. Een veld wat op 5000 voet ligt, erg mooi. Julian heeft heen gevlogen en ik terug. Omdat wij vrij veel rugwind op de terug weg hadden en dus te vroeg terug waren, zijn we doorgvlogen en heb ik nog een touch & go gemaakt op Dear Valley. Daarna hebben we een transition door class Bravo van Sky Harbour int. gemaakt, dat is net zoiets als over Schiphol heen vliegen. Een hele mooie vlucht!

Nu moet er weer gestudeerd worden, want de volgende vlucht is weer een checkride.

Ik heb wat foto's van internet gehaald om jullie de vliegvelden te laten zien

Sedona(KSEZ)

Solofilm

First Solo

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Om 05.30 heb ik mijn eerste solo gevlogen. Na drie landingen met mijn instructeur, stapte hij uit en toen mocht ik het zelf gaan proberen. Het is stiekem toch wel erg leuk om zelf met zo’n Archer weg te gaan. Ik heb twee fullstop taxiback’s en een fullstop gemaakt, wat inhoud dat je land en dan de baan af gaat en weer naar de kop van de baan gaat en weer in tako-off gaat. Na deze drie landingen terug getaxied naar de Sabena-Ramp waar traditioneel de stropdas wordt afgeknipt door de instructeur. Daarna nog een traditie: Het zwembad in. Op de weg naar het zwembad mag je de grond niet raken. Hieronder nog wat foto’s:

We 're flying right up to the sky

Inmiddels zijn we bij beurtje D07, dat houdt in dat we al flink wat vluchtjes hebben gemaakt. Het vliegen is echt super leuk om te doen. Toch wel even wat anders dan een zweefvliegtuig. Als je hier in de middag vliegt stuiter je als een skippybal door de lucht, vanwege de onstabiliteit die er zit. Als zweefvlieger zou je er heel blij mee zijn, maar nu vind ik het toch fijner als je in de ochtend in stabiele lucht vliegt. Morgen moet ik beurtje D07 vliegen, waar we in het circuit blijven om landingen te oefenen.

Vandaag tijdens beurtje D06 zijn we naar Coolidge geweest, dat is een ongecontroleerd vliegveld. Dat betekend dat er geen verkeersleiding zit, die de vliegtuigen uit elkaar houdt. Dit moet door de vlieger zelf gedaan worden met behulp van positie reports.

Afgelopen weekend zijn we met bijna met de hele klas gaan Tuben. Je gaat dan in zo’n band een rivier af. Deze rit duurde 4 uur en het water was erg koel(rond de 21 graden), dus konden we een beetje afkoelen bij een buiten temperatuur van +- 44 graden.

Coolidge Municipal Airport

Salt River Tubing

Vliegen

Na een week lang groundschool te hebben gehad + een toets, was het dan dinsdag eindelijk zo ver: D01. D01 betekend: D= Dual en 01= mission 1. De vlucht stond om 05.30 in de ochtend gepland. Dat betekend om 02.00 op staan en daarna naar school om de vlucht voor te bereiden. We doen dan de Mass & Balance, de Weatherbriefing en we lopen een rondje om het vliegtuig(Walkaround). Daarna doe je een briefing met de instructeur en dan ga je naar het vliegtuig om te vliegen. Na de vlucht krijg je een debriefing van de instructeur.
Deze week hebben we ook nog naast het vliegen klassikale briefings over het vliegen. Erg slopend dus. Je maakt erg lange dagen. Na de Klassikale briefings ga je naar huis, om weer te gaan leren, zodat je de procedures voor de volgende vlucht kent.
Het vliegen hier is ontzettend mooi, maar ik ben ook wel blij als het weer even weekend is en ik weer een beetje bij kan komen.